ارزش

ارزش، همان حقیقتی است که برای آن زندگی می کنم...

ارزش

ارزش، همان حقیقتی است که برای آن زندگی می کنم...

وظیفه ارزشی ها تا روز تنفیذ

شما می گید احمدی نژاد همه چیز را خراب کرد، من می گم اشتباه می کنید؛

شما می گید هر چه رشته کرده بودیم، پنبه کرد، من می گم نسنجیده سخن می رانید؛

شما می گید خوشی انتخابات را زهرمارمان کرد، من می گم قضاوت عجولانه می کنید؛

شما می گید ولایت را خدشه دار کرد، من می گم ولایت را نشناخته اید؛

شما می گید همه ویژگی احمدی نژاد در رابطه اش با آقا بود که آن را هم نابود کرد، من می گم چیزی تغییر نکرده است؛

شما می گید در مقابل تنها حامی اش ایستاد، من می گم چیز جدیدی نیست؛

شما می گید در مقابل موسوی چی ها رو سیاهمان کرد، من می گم بالاتر از سیاهی رنگی نیست؛

شما می گید ... من می گم...

ای آقا! چقدر حرف می زنید؟ آخر کمی فکر هم بد چیزی نیست! تا وقتی که بوی انتخابات نمی آمد همه تان مجموعه ای از فحش های رکیک را نثارش می کردید، وقتی که بوی گند موج سبز آمد، همه غیرتی شدید و با ندای «واولایتاه» وارد میدان شدید و تا قشون کشی خیابانی هم پیش رفتید و وقتی پیروز شدید، گوشه ای لمیدید و به بازنده های مسابقه نیشخند تمسخر زدید و آن گاه که کار به روال اولش برگشت، روز از نو، روزی از نو...

این طور که نمی شود، وقتی به نفعتان عمل می کند قهقهه مستانه تان تا عرش می رود و آن گاه که مخالف عمل می­کند، گوشه ای کز می کنید و از غصه جان به لب می شوید، انگار نه انگار که اعتقاداتی عمیق دارید و وظایفی معلوم: لِکَیْلا تَأْسَوْا عَلى‏ ما فاتَکُمْ وَ لا تَفْرَحُوا بِما آتاکُمْ وَ اللَّهُ لا یُحِبُّ کُلَّ مُخْتالٍ فَخُورٍ (حدید/23)

اشکال از خودمان است، نه احمدی نژاد را در این 4 سال شناخته ایم نه خودمان را. ما از جنس همان هایی هستیم که تا دو-هیچ عقب نیفتیم، برای رفتن به جام جهانی ولو در استرالیا، غیرتی نمی شویم و آن گاه که غیرتی می شویم دیگر خدا را هم بنده نیستیم.

این قدر در این مدت وبلاگ های ارزشی ها را خواندم و هوای یأس تنفس کردم که دیگر حالم دارد به هم می خورد. آخر به خود آیید! نه شادی بی ربط، نه غصه بی خود. بابا به خدا، خدا هنوز زنده است. این همه وعده و عید را به آن انسان های لاابالی نداده است که! برای ما گفته، من و تویی که برای ارزش هایمان قلم می زنیم. شما را به خدا، به خود آیید. خودتان را بشناسید، احمدی نژاد را بشناسید، رهبری را بشناسید. آن چه من می فهمم ولایت در طول تاریخ خود را برای مردم کوچک کرده است. از حکمیت ابو موسی اشعری، تا بنی صدر، تا منتظری، تا قطعنامه، تا هاشمی، تا خاتمی... وحالا تا احمدی نژاد!

احمدی نژاد همان است که بود. او هم مثل سایر نخبگان ولایی محض نیست، اما از همه شان بهتر است و ما تا امروز برای همین سنگش را به سینه می زدیم. وقتی که نخبگان هم مثل عموم مردم ولایی شوند، آن روز امام عصر ظهور خواهند کرد؛ پس به جای کز کردن، دعا کنید، خصوصا این دو روز –تا روز تنفیذ- دعا کنید. برای خودتان، برای رئیس جمهورتان، برای رهبرتان، و برای صاحبتان...

«الدُّعَاءُ یَرُدُّ الْقَضَاءَ بَعْدَ مَا أُبْرِمَ إِبْرَاما – دعا قضا و قدر را برمی گرداند هر چند سخت محکم شده باشد.» الکافی، ج2، ص470

نظرات 1 + ارسال نظر
کودتای مخملی سبز شنبه 10 مرداد‌ماه سال 1388 ساعت 02:28 ب.ظ http://kms.blogsky.com

سلام خدمت دوست عزیزم من شما لینک کردم شما هم مرا لینک نمایی درضمن مطالب عالی بود ولی کم انشاالله که مطالبت را بیشتر می کنی
موفق و پایدار باشی

سلام
ممنونُ‌تازه اول کارهُ توکل بر خدا، لینکتان کردم

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد