خفن ترین و متفاوت ترین پارتی

دختر، پسر، بچه، بزرگ... همه بودند. عجب پارتی باحالی بود. با همه پارتی ها فرق داشت. هم جاش هم غذاش هم مشروباش هم... 

بر عکس همه جا که چراغ ها رنگارنگه این جا اصلا چراغ ها خاموش بود.

بر عکس همه جا که ده تا خواننده داره این جا فقط یکی داشت.

بر عکس همه جا که پارتی ها مخفیانه است، اینو همه دیدن، تابلو تابلو بود.

بر عکس همه جا که خوش مزه ترین غذاها رو می دن این جا اصلا غذا ندادن.

برعکس همه جا که مشروب های خفن می دن این جا فقط چایی دادن.

به جای این که دختر و پسر قاطی باشه، برای حفظ کرامت انسان ها این ها از هم جدا بودن.

به جای پرداختن به هوای نفس به کرامت نفس پرداختن.

به جای خنده های مستانه همه زار می زدن.

به جای این که دروغکی بخندن و بگن ما خوشیم، واقعا گریه می کردن و واقعا لذت می بردن، حیف که نمی تونستن به بیرونی ها حالی کنن.

به جای اینکه منت یه صاحب خونه عوضی رو بکشن، مهمون یه باوفا بودن، یه مهمون نواز قشنگ.

....

حیف که داره تموم می شه. اما با تموم شدنش دل همه مون رو می بره.

حیف که خیلی کم بود، فقط یه ماه!

حیف که نمی دونم بازم به این مهمونی دعوت می شم یا نه.

حیف که به اندازه کافی کیف نکردیم.

حیف که خیلی ها نیومدن.

حیف که خیلی ها تا نگی «پارتی» اصلا متن رو نمی خونن.

حیف من که برای جذب تو به جای «ضیافت الله» باید اسم «پارتی» رو بیارم تا تو اینو بخونی.

حیف خدا که بنده ای به بی لیاقتی من داره و هنوزم مهمونم می کنه.

حیف...

این فقط یک شب از سی شب ماه رمضان بود که خدا من رو در مسجد امام حسین، میدون امام حسین، مهمون کرده بود!